Reprezentowanie interesów Zakarpacia (następnie Rusi Węgierskiej) na tym ważnym historycznym i uroczystym posiedzeniu UNRady ZUNR – Mychajło Braszczajka (znana postać publiczna i polityczna Zakarpacia okresu międzywojennego) został zaproponowany szefowi Ukraińskiej Rady Ludowej w Jasinach Stepanowi Klochuryakowi. Ten ostatni swoją decyzją przekazał uprawnienia do reprezentowania interesów regionu na wspomnianym spotkaniu w Stanisławowie, z wyjątkiem S. Klochuryak i Jewhen Puzo, Zakarpacki, w którym 1919 - 1920 lat był członkiem dowództwa wojskowego Ukraińskiej Armii Galicyjskiej (SŁUCHAĆ) w stopniu wodza (główny) SŁUCHAĆ, był referentem liturgicznym w Zespole Głównym, i Iwana Kłympusza.

Na spotkaniu przewodniczący UNRady dr Jewhen Pietruszewicz pogratulował delegacji Zakarpackiej (język węgierski) Ukraińców i udzielił głosu S. Klochuryaku, który ujawnił rozczarowującą sytuację na Zakarpaciu, odbył krótką wycieczkę historyczną i ogłosił krzywdy wyrządzone narodowi przez koronę węgierską, ogłosił ponowne zajęcie regionu przez wojska węgierskie w celu jego utrzymania, zadeklarowali zdecydowaną wolę Zakarpatów zjednoczenia się z braćmi w jedną ukraińską rodzinę.

Przemówienie było uzasadnione, stick, emocjonalny. Oddzielne ekstrakty, które świadczą o dojrzałości myślenia narodowo-politycznego Naved: "Jestem szczęśliwy, co do mnie, przedstawiciel młodego pokolenia, to był wielki zaszczyt, w imieniu węgierskich Ukraińców mogę przekazać Państwu ich niezachwianą wolę, o przyłączenie ziem do Ukrainy, na którym żyli od niepamiętnych czasów, jako integralna część Ukrainy... Jednocześnie proszę bratnią delegację z Kijowa o przekazanie naszego oświadczenia rządowi ukraińskiemu w Kijowie, aby pomógł nam wyzwolić się z cudzego jarzma.”. Zakończył swoje przemówienie żarliwym apelem: „Niech jedność i niepodzielność całego narodu ukraińskiego trwa wiecznie. Niech żyje wolna Ukraina”. Przemówienie to wywołało wielkie podniecenie. Jak pisze S. w swoich wspomnieniach. Klochuryak, „Przewodniczący Rady Narodowej, dr Ye. Pietrusewicz mnie uściskał, jak ojciec, ściskając moją rękę, i w sali rozległo się potężne „Chwała”.!” i „Niech żyje katedra Ukraina”.

Ale nie mniej ważne były osobiste audiencje delegacji zakarpackiej u przywódców ZUNR i UGA, w szczególności z szefem Rady ONZ Ye. Pietrusewicz, Sekretarz Stanu Obrony Narodowej (sprawy wojskowe) Pułkownik ZUNR D. Witowski, i dali – z komendantem okręgu w Kołomyi V. Bemcom. Stepan Klochuryak zwrócił się do kierownictwa ZUNR o pomoc wojskową dla powstania przeciwko Magyarszczyźnie na Zakarpaciu, który planowano rozpocząć od Yasina. Efekt tych spotkań był taki, że władze ZUNR nie mogą otwarcie wspierać tego buntu i udzielać pomocy wojskowej, bo ona sama toczy trudną wojnę z Polską i każdy żołnierz jest dla niej bezcenny. A przez Węgry sama kupuje broń i amunicję i nie chce zaostrzać z nimi stosunków.

Znaleziono jednak alternatywną opcję. Doktor V. Bemko obiecał udzielić drobnej pomocy ze strony starszych oficerów, czego Yasinianom brakowało, i kilku strzelców. I rzeczywiście, przybyła pierwsza pomoc 7 stycznia i składał się wyłącznie z 3 majster, 6 podkomendny i 14 strzelcy. Warunkiem udzielenia pomocy była ścisła tajemnica. Całe kierownictwo i odpowiedzialność za przebieg powstania przejmuje Ukraińska Rada Ludowa w Jasinach. I każdy żołnierz armii zachodnio-ukraińskiej, którego Kołomyja wyśle ​​do Jasina, powiedział V. Bemko, udaje się tam na własne ryzyko. To zostało odnotowane, że armia powinna składać się z ludności miejscowej. Wtedy zdecydowano się nazwać zorganizowaną armię rebeliantów „Obroną Ludu Huculskiego”, a następnie terytorium wyzwolone od wojsk i władz węgierskich oraz władz ukraińskich zorganizowanych przez „Republikę Huculską”, aby ukryć komunikację i pomoc przed ZUNR.

W ogóle powstanie Jasina i zorganizowany rząd w obwodzie rachowskim na terenach wyzwolonych od wojsk węgierskich w r. 1919 rok, który otrzymał to imię – Republika Huculska, nie było jakimś lokalnym powstaniem, oraz fenomen ogólnoukraińskiego ruchu narodowo-wyzwoleńczego Soboryckiego. Republika Huculska była ucieleśnieniem ukraińskiej państwowości na szczeblu lokalnym. Dlatego w żadnym wypadku nie można go interpretować jako jakiejś grupy etnicznej huculskiej i, ten sam zespół, bagatelizować jego historyczne znaczenie. Jej przewodnikami byli ludzie, co myślały ukraińskie narodowe kategorie polityczne. Ich działania miały charakter obywatelski Ukrainy. Wyraźnym dowodem na to jest ich stanowisko zajęte na posiedzeniu UNRady ZUNR w Stanisławowie.

A potem Stepan Klochuryak z Yasinyan, bracia Klimpus, Dmytro Nimchuk zajął znaczące miejsce w ukraińskim ruchu narodowym epoki czechosłowackiej i Ukrainy Karpackiej.

^{Stepan Klochuryak}